Nieuwe slachtingen bij uitdelen voedselpakketten en "dit nooit weer"
Op donderdag 14 maart zijn er weer twee slachtingen aangericht bij het uitdelen van voedselpakketten, bij dezelfde Kuwait rotonde. Bij de vroege slachting zijn 6 Palestijnen doodgeschoten. Bij de late slachting, waarbij op een menigte van duizenden is geschoten door helikopters, tanks en drones, zijn 21 Palestijnen vermoord en zijn er meer dan 150 gewonden gevallen.
Het gaat maar door en door en door, niet slechts "elke dag opnieuw", maar zelfs meerdere keren per dag, op dezelfde plek. Dit is systematische vernietiging van mensenlevens, waarbij uitgehongerde Palestijnen gevangen zitten in een even sadistisch als luguber kat-en-muisspel, waarbij ze de 'keuze' hebben om te sterven van de honger of te sterven door een kogel. De 'keuze' om te blijven op de plek waarop de IDF zegt dat ze die gaan aanvallen en daar te sterven, of naar een zogenaamd 'veilige' plek toe te gaan en dan op die 'veilige' plek te sterven, of te sterven terwijl je naar die 'veilige' plek onderweg bent, omdat je overal, waar je ook bent, hetzij thuis, hetzij in een school of ziekenhuis, 's nachts of overdag, elk moment, kunt worden aangevallen.
Gaza is niet 'slechts' een openluchtgevangenis. Gaza is niet 'slechts' een concentratiekamp. Gaza is een vernietigingskamp.
Dit is nou precies datgene waarvan we met elkaar hadden gezegd: "dit nooit weer!", hetgeen we recentelijk bij de opening van het Holocaustmuseum ook met elkaar hebben herdacht. Dat er tijdens die opening helaas ook antisemitische leuzen zijn gescandeerd, vandalisme en geweld is gepleegd en met projectielen is gegooid, is zeer schrijnend en veroordeel ik ten zeerste: dit leidt ook enorm af van waar het om zou moeten gaan en is koren op de molen van rechtse politici die het liefst alle aanwezige Pro-Palestina demonstranten over één kam zouden scheren, omdat ze met hun boosheid bezoekers van de opening angst zouden inboezemen. Voor een deel is die kritiek ook gerechtvaardigt, voor wat betreft de demonstranten die over de schreef gingen. Maar voor het overgrote deel ging het om demonstranten met goede intenties, die terecht boos waren, want door Herzog uit te nodigen heeft Nederland een oorlogsmisdadiger met open armen ontvangen, die de les "dit nooit weer" enórm selectief interpreteert en die met zijn uitspraken eraan heeft bijgedragen, dat vele Israëlische soldaten geen enkel onderscheid meer maken tussen Hamasstrijders en onschuldige burgers en momenteel genocide plegen. De boodschap "museum ja, Herzog nee" is een prima boodschap. "Shame on you" is ook een terechte boodschap, wetende dat het gericht is aan degenen die Herzog met open armen hebben verwelkomt. Dat sommige mensen en genodigden een ongemakkelijk gevoel kregen van de twee laatstgenoemde boodschappen is weliswaar begrijpelijk, maar dit is nu eenmaal onderdeel van het demonstratierecht, en ja, dat moet nu eenmaal binnen zicht- en gehoorafstand om effectief te zijn. Dat ongemakkelijke gevoel dient ons te wijzen op de meerzijdigheid van "dit nooit weer", dat niet slechts één volk hier aanspraak op mag maken, maar dat dit voor iedereen geldt, ongeacht je afkomst of huidskleur, én dat het niet alleen iets uit het verleden is, maar pijnlijk actueel is in Gaza. Als je daar je ogen voor sluit, heb je de boodschap van "dit nooit weer" helaas simpelweg niet begrepen. Laat je dus niet teveel afleiden door een stelletje antisemitsche malloten, die het voor iedereen hebben verpest, maar probeer het grotere plaatje te blijven zien en blijf de nuance zien, dat de ene demonstrant de andere niet is, en het ene ongemakkelijke gevoel niet hetzelfde is als het andere, en dat hoewel sommige demonstranten verkeerd bezig waren, dit niet automatisch voor iedereen geldt.
Comments
Post a Comment