Massaverkrachtingen op 7 oktober?
De laatste tijd zijn er veel artikelen gepubliceerd waarin wordt beweerd dat Hamasstrijders Israëlische meisjes en vrouwen massaal seksueel hebben misbruikt. Zijn die claims op waarheid gebaseerd?
Wat er op 7 oktober is gebeurd is verschrikkelijk, dat wil ik geenszins ontkennen, laat staan goedpraten of vergoeilijken, maar helaas zijn er ook een hoop leugens over verspreid. Derhalve moeten we hier zorgvuldig te werk gaan. Zo werd er vlak na 7 oktober gesproken over 40 onthoofde baby's, baby's gebakken in een oven, baby's in een prullenbak gedumpt, een baby uit een opengereten baarmoeder gehaald en ga zo maar door. Dit bleken stuk voor stuk verzinsels te zijn en dit is ook algemeen erkend door gerespecteerde internationale media, ook al bleven figuren zoals Joe Biden deze verzinsels desalniettemin herhalen, wat zeer kwalijk is. Er is op 7 okt uiteindelijk 1 baby doodgeschoten door een Hamasstrijder en dit gebeurde dus niet onder de eerder genoemde omstandigheden. Deze waarheid is op zichzelf al afgrijselijk genoeg en er is geen enkele noodzaak om dit aan te dikken met dit soort verzinsels. Bovendien is dat een kwalijke zaak omdat het wordt gebruikt om de eigen bevolking en militairen op te ruien en om de huidige genocide van Israël in Gaza te rechtvaardigen.
Wat overigens nog niet algemeen bekend is dat de recente beschuldigingen van massaverkrachtingen eveneens propagandapogingen zijn van de Israëlische overheid. Er is in het geheel geen forensisch bewijs voor gevonden er zijn nul vermeende slachtoffers naar voren gekomen. Wel zijn er verschillende personen naar voren gekomen die ooggetuigen zeggen te zijn van massaverkrachtingen. Zo was er bijvoorbeeld een vrouw die zei dat ze zag hoe vrouwen verkracht werden en dat iemand de borst van een vrouw afsneed en er lachend mee ging overgooien op het Nova muziekfestival. Ik merk hierbij terloops op dat het beeld dat hierbij onwillekeurig geëvoceerd wordt, dat van een "wilde" is, een soort demonische gewapende en beestachtige koppensneller, dat ook in het eigen koloniale verleden vaak ten onrechte is geschetst. Dat beeld alleen al zou op zich enige skepsis mogen rechtvaardigen. Verder gaf ze ook aan dat er vrouwen onthoofd zouden zijn op het muziekfestival en dat ze met die hoofden rondzwaaiden. Echter, er zijn helemaal geen onthoofde lichamen c.q. losse hoofden aangetroffen op het plaats delict volgens de officiele verklaringen en de forensische rapporten, hetgeen haar gehele verklaring buitengewoon ongeloofwaardig maakt.
Volgens een verklaring van een Israëlische soldaat zou hij in Kibbutz Be’eri twee dode meisjes samen gevonden hebben van tussen de 13 en 15, waarvan er één naakt met sperma op haar rug. Echter, er zijn in de officïele rapporten helemaal geen dode tieners gevonden die aan die aan die beschrijving voldoen. De twee die het dichtst in de buurt komen, werden niet samen gevonden. Één van hen werd thuis gevonden samen met haar dode moeder (overigens gedood door een Israëlische tank die het vuur opende op de Kibbutz, om zowel de gijzelnemers als gijzelaars tegelijkertijd uit te schakelen), het lichaam van het andere meisje was een paar dagen later gevonden. Verder bleek dat de genoemde soldaat die dag ook helemaal niet aanwezig was bij die Kibbutz.
Daarnaast heb je nog Raz Cohen, een soldaat van de IDF. Sinds 9 oktober heeft hij herhaaldelijk zijn verhaal gewijzigd. Cohen heeft bij zijn eerste interview niks genoemd van seksueel misbruik. En dag later verschenen hier wat vage suggesties naar in een ander interview. En op dezelfde dag in weer een ander interview was er volgens hem opeens sprake van groepsverkrachting en necrofilie... Opmerkelijk hoe dit soort verhalen telkens veranderen en met de dag grotesker worden. Nog opmerkelijker is dat kranten met een goede reputatie, zoals de NYT, de getuigenissen van dit soort getuigen gewoon klakkeloos aannemen, zonder de eerdere verklaringen in ogenschouw te nemen om de betrouwbaarheid van de bron te controleren. De NYT, CNN en andere bekende journalistieke outlets hebben zich schuldig gemaakt aan journalistieke wanpraktijken.
De overige verklaringen zijn om vergelijkbare redenen onbetrouwbaar gebleken als bij de drie genoemde voorbeelden. De verklaringen blijken telkens weer te veranderen en/of zitten vol met contradicties, zie de onderstaande artikelen, bijvoorbeeld die van Mondoweiss. Tevens zijn er in drie gevallen van vermeend seksueel geweld, bijvoorbeeld bij Gal Abdush, familieleden van de vermeende slachtoffers naar voren gekomen die hebben gezegd "dit is niet gebeurd". (https://mondoweiss.net/2023/12/cnn-report-claiming-sexual-violence-on-october-7-relied-on-non-credible-witnesses-some-with-undisclosed-ties-to-israeli-govt/; https://electronicintifada.net/blogs/ali-abunimah/watch-ny-times-investigation-mass-rape-hamas-falls-apart;https://www.google.com/amp/s/thegrayzone.com/2024/01/10/questions-nyt-hamas-rape-report/amp/)
Aan de andere kant zie je ook tal van artikelen die juist stelselmatig seksueel misbruik aangeven, zoals (https://www.universityworldnews.com/post-mobile.php?story=20240127055708597)
Zijn deze artikelen niet net zo goed bruikbaar als het artikel van Mondoweiss? Wat is waar en wat is niet waar?
Wat betreft het University News artikel: dit bevat geen verifieerbare of falsifieerbare details over vermeende slachtoffers of bewijzen, alleen sweeping statements die we op goed geloof zouden moeten aannemen of claims dat iemand anders het bewijs heeft, zonder te vertellen wat het bewijs dan precies is. Aangezien de bewijslast ligt bij diegenen die beweren dat massaverkrachting heeft plaatsgevonden (ik ga uit van onschuld tot het tegendeel is bewezen c.q. plausibel is gemaakt), legt dat artikel wat mij betreft dus niet erg veel gewicht in de schaal. Er staan gruwelijke dingen in, maar mij is na het lezen van het artikel volstrekt onduidelijk waarom ik zou moeten geloven dat die dingen ook echt gebeurd zijn. Dat het lastig is om bewijsmateriaal te leveren snap ik, maar dan moeten de auteurs van dergelijke artikelen hun claims ook fors naar beneden bijschalen en bescheidenheid en terughoudendheid betrachten, maar dat doen ze niet. Integendeel: ze doen net alsof het allemaal onomstotelijk is bewezen en dat we het niet moeten wagen om het te betwijfelen (believe all women), laat staan dat we het lef mogen hebbben om naar het bewijs te vragen: dat kan ik eerlijk gezegd niet goed met elkaar rijmen. Ik roep in herinnering dat de claim ook niet is dat er enkele gevallen waren, maar dat dit zelfs op grote schaal plaatsvond. Dit maakt het gebrek aan bewijs nóg kwalijker.
Het artikel van The Guardian is iets gedetaileerder, maar het geeft nog steeds nauwelijks ooggetuigenverslagen buiten diegene die van Israëlische autoriteiten afkomstig zijn, die derhalve niet onpartijdig zijn, zoals reservist Shari Mendes, Zaka-medewerker Simcha Greeneman en Cochav Elkayen Levy.
Levy, oprichter van het committee om deze aantijgingen van massaverkrachtingen te onderzoeken c.q. de wereld in te slingeren, diende eerder als juridisch adviseur voor regering van Netanyahu, in de 'mensenrechtendivisie' onder de Deputy Attorney General van Israël (International Affairs). Allereerst maakt dit duidelijk dat ze een directe band met de Israëlische overheid heeft, waardoor ze bepaald niet neutraal of onpartijdig is. Ze heeft in die hoedanigheid daarnaast ook een paper gepubliceerd met praktische adviezen voor het dwangvoeren van Palestijnse gevangenen die in honger-staking zijn, hetgeen vaak als martelmethode wordt ingezet onder de gevangenen en wat door talloze (hoewel niet alle) internationale medische organisaties ook als martelpraktijk wordt bestempeld.
Levy beschreef in een video een foto (die op de Hamas Massacre website staat) van een vermoedelijk Koerdische vrouw en beweerde dat zij een Israëlische vrouw was op 7 oktober die door Hamas was verkracht en vermoord. In ieder geval is het een feit dat de foto niet op 7 oktober is gemaakt, hij was namelijk al in 2022 geuploaded op een totaal ongerelateerde site. Desalniettemin beweert de Israëlische overheid dat al die foto's zorgvuldig waren gevalideerd voor authenticiteit: hoe dan?
De video met Levy staat hier, zie 17:51, voor het relevante fragment: (https://youtu.be/5D7tb4zFKdk?si=ZGObVU8O1s1MtXkQ)
De foto stond op 15-11 nog op de Hamas Massacre website. Echter, nadat dit gedebunked was door Max Blumenthal op X hebben ze de foto vlug verwijderd. Dus als je er nu naar toe gaat, dan vind je hem niet: (https://www.hamas-massacre.net/categories/the-nova-party-massacre)
Echter, ik laat me niet voor 1 gat vangen, dus ik heb eens op deze archiefsite gekeken (en zo kost het helaas dus erg veel tijd om zelfstandig dit soort zaken te verifïeren, wat de enige manier is om niet de dupe te worden van propaganda linksom of rechtsom), en waarrempel daar vind je de foto nog terug, waardoor het bewijs voor deze leugen van de Israëlische overheid gewoon nog zonneklaar voorhanden is:(https://web.archive.org/web/20231115080050/https://www.hamas-massacre.net/categories/the-nova-party-massacre)
Vervolgens kun je op deze (helaas vrij ranzige en stuitende) Japanse (fetish?)-site dezelfde foto inderdaad zien in een blog-post uit 2022, wat dus ruim voor 7 okt 2023 is: (https://carro-groce.com/guro-gazou/32487.html)
Hier de google translate versie van deze site, waarin de datum van het artikel leesbaar is:(https://carro--groce-com.translate.goog/guro-gazou/32487.html?_x_tr_sl=ja&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=nl&_x_tr_pto=wapp)
Dit alles al laat zien dat Levy en de Israëlische overheid niet echt geïnteresseerd zijn in het zoeken naar de waarheid, maar net zolief bewijsmateriaal fabriceren om hun verhalen te vertellen: een leugentje om slechtwil, ach waarom niet?
Gezien de consistente leugens en verdraaiingen van de waarheid die de Israëliërs ons de afgelopen maanden hebben laten zien, bewijst dit op zijn minst dat we bewijs nodig hebben.
Recentelijk is er ook een VN-rapport naar buiten gekomen van Pramila Patten, dat door de media veelal wordt aangehaald als een vindication van de eerder genoemde artikelen die beweren dat systematische verkrachtingen zouden hebben plaatsgevonden. Zou dat misschien het bewijs bevatten, dat in de eerder genoemde artikelen schittert in z'n afwezigheid?
Patten's rapport stelt dat er "reasonable grounds" zijn om te geloven dat er seksueel geweld heeft plaatsgevonden. Ze baseert deze conclusie op "circumstantial" informatie die op seksueel geweld zou kunnen wijzen.
Het is echter goed om te benadrukken dit geen formeel VN onderzoek was, en dat er geen nieuw bewijs te berde is gebracht: het verzamelen van bewijs was ook geen onderdeel van het mandaat van het team. Het rapport is, net als de eerder genoemde artikelen, erg vaag over de details en is grotendeels gebaseerd op bronnen van de Israëlische overheid, de IDF, Shin Bet en de nationale politie. Het is in feite niks nieuws, maar grotendeels juist een recycling van bestaande, reeds gedebunkte verklaringen uit eerdere nieuwsartikelen. Patten heeft zich daarbij tevens laten rondleiden door Yossi Landau, een regionaal hoofd van ZAKA, een groep verantwoordelijk voor diverse bogus claims zoals de 40 onthoofde baby's en de foetus die uit een baarmoeder gehaald zou zijn: dat laatste heeft Yossi persoonlijk verzonnen.
Patten is ook verre van onpartijdig: ze heeft voortdurend haar empathie en sympathie voor Israël getoond, zo blijkt uit berichten in de Israëlische media.
Het rapport was "unable to establish the prevalence of sexual violence and concludes that the overall magnitude, scope, and specific attribution of these violations would require a fully-fledged investigation." Israël heeft echter telkens geweigerd mee te werken aan uitgebreide onafhankelijke onderzoeken, alleen aan heel beperkte en bevooroordeelde onderzoeken, zoals die van Patten. Het rapport geeft toe dat "in the medicolegal assessment of available photos and videos," die door het VN team zijn ondernomen, "no tangible indications of rape could be identified." Als het puntje bij paaltje komt, is de claim die Patten's rapport probeert te verdedigen dus een stuk zwakker dan die van massaverkrachtingen uit de andere artikelen, en zelfs voor die veel zwakkere claim is geen bewijs gevonden.
Het rapport geeft ook toe dat het VN team “no digital evidence specifically depicting acts of sexual violence” heeft gezien in hun eigen onderzoek, ondanks dat ze "extensive digital material" hebben onderzocht.
Patten en haar team hebben geen enkel slachtoffer, levend of dood, kunnen vinden of identificeren en hebben met geen enkel vermeend slachtoffer gesproken, simpelweg omdat niemand naar voren is gekomen, ondanks publieke oproepen van Patten's team dat potentïele slachtoffers dit op een vertrouwelijke en veilige wijze zouden kunnen doen. Het stelt, zonder bewijs of details te specificeren, dat in enkele gevallen de slachtoffers onder behandeling zijn vanwege trauma, maar vertelt niet hoe het VN team weet dat die slachtoffers ook daadwerkelijk bestaan.
Het rapport stelt dat het team “clear and convincing information" heeft gezien dat sommige gijzelaars slachtoffer van seksueel geweld zouden zijn. Echter, het vertelt niet wat die informatie precies is. Dat moeten we dan blijkbaar ook maar weer op goed geloof aannemen...
Patten's rapport bevat in feite nauwelijks iets nieuws ten opzichte van de eerdere aantijgingen, waarvan we al wisten dat ze ongefundeerd waren en waar het wel nieuwe informatie bevat is het minstens net zo ongefundeerd. Het rapport is niet gebaseerd op bewijs, maar op "informatie", afkomstig van uiterst partijdige en ronduit onbetrouwbare bronnen. Kortom, de VN heeft zich met dit rapport, al dan niet bewust en/of vrijwillig, simpelweg voor het karretje van Israëlische Hasbara laten spannen.
Comments
Post a Comment